Το τελευταίο μας απόκτημα από τις εκδόσεις Άγκυρα είναι Ο τελευταίος των Μοϊκανών
είναι από τα κλασικά βιβλία και τα διαχρονικά που όσα χρόνια και να περάσουν κάποια βιβλία στην βιβλιοθήκη μας παντα θα υπάρχει.
Ο Τελευταίος των Μοϊκανών είναι ιστορικό μυθιστόρημα του Τζέιμς Φένιμορ Κούπερ, που εκδόθηκε για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 1826.
Το 1757, στα μέσα της τρίτης χρονιάς του πολέμου που έκαναν οι Γάλλοι με τους Άγγλους για την κυριαρχία στη Βόρεια Αμερική, ένα βρετανικό απόσπασμα ξεκίνησε από το φρούριο Έντουαρντ για να πάει να ενισχύσει τον συνταγματάρχη Μονρό στο φρούριο Ουίλιαμ Χένρι.
Λίγη ώρα μετά την αναχώρηση των Άγγλων στρατιωτικών, έφυγαν από το φρούριο Έντουαρντ άλλοι τέσσερις άνθρωποι, που πήραν όμως ένα μυστικό μονοπάτι για να φτάσουν κι αυτοί στο ίδιο μέρος. Οι τέσσερις αυτοί άνθρωποι ήταν οι δύο κόρες του συνταγματάρχη, η Άλις και η Κόρα Μονρό, ο Άγγλος ταγματάρχης Ντάνκαν Χέιγουορντ που είχε αναλάβει να τις συνοδεύσει ως το οχυρό του πατέρα τους, και ο Ινδιάνος οδηγός τους, ο Μάγκουα. Είχαν προτιμήσει να πάρουν διαφορετικό δρόμο από το απόσπασμα, πιστεύοντας πως έτσι θα ήταν πιο ασφαλείς γιατί θα απέφευγαν τις συμπλοκές που πιθανόν να είχαν οι στρατιώτες με τους Ινδιάνους.
Από την πρώτη στιγμή η Άλις διαισθάνθηκε ότι δεν έπρεπε να εμπιστεύονται τον οδηγό τους. Και οι δύο κοπέλες αντιπάθησαν τον βλοσυρό Μάγκουα μόλις τον είδαν. Αλλά ο ταγματάρχης Χέιγουορντ τις καθησύχασε λέγοντας ότι ήταν άνθρωπος του Αγγλικού στρατού. Η Άλις τον ρώτησε αν ήταν Μίνγκο, γιατί οι Ινδιάνοι Μίνγκο είχαν συμμαχήσει με τους Γάλλους. Ο Χέιγουορντ της αποκρίθηκε ότι ναι μεν ήταν Μίνγκο στην καταγωγή, αλλά τώρα ανήκε σε άλλη φυλή, φίλη των Άγγλων.
περιγραφή βιβλίου
είναι από τα κλασικά βιβλία και τα διαχρονικά που όσα χρόνια και να περάσουν κάποια βιβλία στην βιβλιοθήκη μας παντα θα υπάρχει.
Ο Τελευταίος των Μοϊκανών είναι ιστορικό μυθιστόρημα του Τζέιμς Φένιμορ Κούπερ, που εκδόθηκε για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 1826.
Το 1757, στα μέσα της τρίτης χρονιάς του πολέμου που έκαναν οι Γάλλοι με τους Άγγλους για την κυριαρχία στη Βόρεια Αμερική, ένα βρετανικό απόσπασμα ξεκίνησε από το φρούριο Έντουαρντ για να πάει να ενισχύσει τον συνταγματάρχη Μονρό στο φρούριο Ουίλιαμ Χένρι.
Λίγη ώρα μετά την αναχώρηση των Άγγλων στρατιωτικών, έφυγαν από το φρούριο Έντουαρντ άλλοι τέσσερις άνθρωποι, που πήραν όμως ένα μυστικό μονοπάτι για να φτάσουν κι αυτοί στο ίδιο μέρος. Οι τέσσερις αυτοί άνθρωποι ήταν οι δύο κόρες του συνταγματάρχη, η Άλις και η Κόρα Μονρό, ο Άγγλος ταγματάρχης Ντάνκαν Χέιγουορντ που είχε αναλάβει να τις συνοδεύσει ως το οχυρό του πατέρα τους, και ο Ινδιάνος οδηγός τους, ο Μάγκουα. Είχαν προτιμήσει να πάρουν διαφορετικό δρόμο από το απόσπασμα, πιστεύοντας πως έτσι θα ήταν πιο ασφαλείς γιατί θα απέφευγαν τις συμπλοκές που πιθανόν να είχαν οι στρατιώτες με τους Ινδιάνους.
περιγραφή βιβλίου
«Ο Τελευταίος των Μοϊκανών» είναι ένα μυθιστόρημα που πάνω από εκατό χρόνια διαβάστηκε κι αγαπήθηκε πολύ, γιατί περιγράφει μια μακρινή εποχή, πριν από την αμερικανική επανάσταση, τότε που οι Άγγλοι και οι Γάλλοι πολεμούσαν για την κατάκτηση, ή διατήρηση απέραντων εκτάσεων της Αμερικής. Ήταν η εποχή που κι οι δυο αντίπαλοι συμμαχούσαν με τους άγριους Ερυθρόδερμους κι οι πόλεμοι, οι μάχες, οι συμπλοκές, είχαν μια θηριώδη αγριότητα κι οι αιχμάλωτοι των πρωτόγονων Ερυθροδέρμων υπέφεραν τα πάνδεινα.
Αυτή την εποχή περιγράφει ο Κούπερ στο μυθιστόρημά του. Οι περιπέτειες των δυο νεαρών γυναικών, που πέφτουν στα χέρια των Ερυθροδέρμων, μαζί με τους συντρόφους τους, η γενναιότητα της «Μακριάς Καραμπίνας», του περίφημου Κυνηγού των Δασών, η ζωή μέσα στα παρθένα δάση της Αμερικής, οι παγίδες που στήνουν οι Ερυθρόδερμοι, οι μέθοδοι, που χρησιμοποιούν οι κυνηγοί για να παρακολουθούν ίχνη αδιόρατα σχεδόν, η ευγένεια κι η αυτοθυσία του «Τελευταίου των Μοϊκανών», συγκίνησαν και συγκινούν μυριάδες αναγνώστες του αθάνατου αυτού μυθιστορήματος.
Είναι ένα έργο που ξαναζωντανεύει μια ολόκληρη εποχή, που διδάσκει πως η γενναιότητα, η ευγένεια, η πίστη θριαμβεύουν πάντα, κατανι-κώντας κάθε δυσκολία και κάθε κίνδυνο, όσο τρομερός κι αν είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου